نقش یون منیزیم در بدن انسان:
1- یون منیزیم (Mg++) فعال کننده آنزیم هایی است که در واکنش های متابولیسم کربوهیدرات ها و تامین انرژی سلولی نقش دارند.
2- کمبود منیزیم در بدن، موجب بروز علائمی در بدن از قبیل خستگی و کاهش انرژی می شود.
3- یون منیزیم موجب تحریک سنتز و ترشخ غده پانکراس برای آزادسازی هورمون انسولین شده، و به درمان دیابت کمک می کند. هورمون انسولین، امکان ورود گلوکز از راه کانال های غشای سلولی را فراهم کرده، موجب مصرف گلوکز و تامین انرژی مورد نیاز سلول ها می شود.
4- منیزیم سیترات ، از راه گوارش بخوبی جذب بدن می شود، منیزیم سیترات موجب تحریک دستگاه گوارش نمی شود.
5- منیزیم سیترات, بالاترین اثر بخشی را در رفع یبوست، و نیز موجب هضم و دفع سنگ کلیه (به دلیل داشتن سیترات) می شود.
6- یون منیزیم (Mg++) همراه یون کلسیم (Ca++) بخوبی جذب بدن شده ، و در استحکام استخوان ها و دندان ها نقش اساسی دارد،. بدون حضور یون منیزیم، جذب یون کلسیم توسط روده و مصرف یون کلسیم در سلول ها دچار اختلال می شود.
7- یون منیزیم، محرک سنتز هورمون کلسیتونین است، هورمون کلسیتونین ک۶ توسط غده تیروئید ترشح شده، در تنظیم کلسیم خون و جذب کلسیوم توسط سلول‌های استخوانی نقش اساسی دارد.
8- یون منیزیم، فرم غیر فعال ویتامین D را تبدیل به فرم فعال و قابل جذب برای بدن می کند.
9- غذای سرشار از یون منیزیم همراه با یون کلسیم و ویتامین D , بطور توام موجب تراکم و استحکام استخوان ها می شود.
10- یون منیزیم، در سنتز سلولی برای حامل های انرژی شیمیایی از جمله آدنوزین تری فسفات (ATP) نقش اساسی دارد.
11- غذای منیزیم دار برای فعالیت غدد فوق کلیوی در امر سنتز و ترشح هورمون ها ضروری است.
12- میزان نیاز بدن به عنصر منیزیم:بدن یک بزرگسال روزانه 300 تا 400 میلی گرم منیزیم نیاز دارد
– میزان نیاز بدن به منیزیم در شرایط استرس، فعالیت های شدید عضلانی، دوران حاملگی، شیردهی، دوران رشد کودک و نوجوان افزایش می یابد.
● ︎عوارض کمبود یون منیزیم در بدن:
1- تشدید پالس های عصبی- عضلانی
2- تشدید سردرد میگرنی
3- تشدید التهاب و زخم های داخل عروق
4- کاهش کلسترول خوب (HDL) و افزایش کلسترول بد (LDL)
5- افزایش استرس و بی قراری
6- تشدید بیماری دیابت
7- ایجاد آب مروارید
8- کاهش تمرکز و ضعف حافظه
